De morgen in Utopia zit er alweer bijna op, en deze begon goed voor Ivan en Bas. Wim heeft namelijk post ontdekt voor de twee bewoners en overhandigd deze. Blij gaan de heren de berichten van het thuisfront lezen.

Bas had eigenlijk nog geen post verwacht en keek dus een beetje raar op toen Wim het stapeltje overhandigde. Maar dat mag de pret niet drukken en start gelijk met lezen. Hij neemt een brief van een vriend door en zegt tegen Wim, dit is een maatje waar ik altijd de raarste dingen mee heb beleefd. Eén keer waren we zo dronken ’s nachts dat we met z’n drieën op de scooter door de V&D heen zijn gereden. Nadat hij alle positieve post heeft doorgenomen vindt hij het toch wel jammer dat er geen geld bij zit…

Ivan kan wel wat opbeurende post gebruiken, gisterenavond zat hij er namelijk helemaal doorheen. Hij besprak dit toen met Nicole. Ik weet niet meer welke kant ik op moet gaf Ivan toen toe. Ik kan dingen niet echt meer objectief bekijken. Ik heb geen geduld meer om naar mensen te luisteren, het zijn steeds weer dezelfde verhalen. Ik ben de laksheid van iedereen zat.  Je bent gewoon een beetje Utopia moe concludeert Nicole. Maar Ivan ontkent dit, op dit moment stoort hij zich het meest aan Mark en Bjorn. Nicole snapt niet waarom Ivan zich zo verantwoordelijk voelt voor iedereen en dat hij het gevoel heeft dat hij Utopia moet redden. Ivan antwoordt dat hij een hart gekregen heeft voor Utopia. Ik zit daar de laatste tijd heel veel over na te denken. Als ik hier weg ga, wil ik het idee hebben dat ik hier iets neergezet heb wat betekenisvol is geweest. Gelukkig oogt de ochtend wat positiever zodra Ivan zijn post doorneemt. We zien regelmatig een serieuze blik, en een glimlach verschijnen. Af en toe barst hij zelf uit in gelach dus het lijkt allemaal goed te zijn. Verder laat hij er niet veel over los. Wie weet komt dat nog.