Nog meer nieuws van gisterenavond, zo zaten Rowena en Ramona in de slaapkamer. De twee hadden het over hun verblijf in Utopia. Beide hebben het even moeilijk en luchten bij elkaar hun hart.

Rowena begint, ik kan niet uitleggen hoe is het om een geliefde thuis te hebben. Je moet zo dicht bij elkaar blijven, maar soms ben ik zo druk bezig hier. Vergeten doe ik hem nooit, maar dan denk ik oja, mijn focus, mijn doel: dat is waarom ik hier ben. Ik moet dicht bij mezelf blijven en vandaag was zo’n dag dat je wordt geleefd. En we moeten nog even merkt Ramona op. Rowena antwoordt dat ze daar ook nog wel zin in heeft.  Ik leef toe naar dingen zoals Live in de Loods en dan komt februari en voor je het weet is het maart. Ramona vindt dat je het per dag moet bekijken. Tuurlijk we gaan er hier voor en hebben plezier. Maar stel dat je op een gegeven moment wel denkt voor mij is het genoeg, dan moet je dat vooral niet als opgeven zien. Rowena benadrukt dat ze er nog lang niet klaar mee is, maar dat betekend niet dat het makkelijk wordt voegt ze eraan toe. Soms sta ik even stil en dan denk ik wat zou hij aan het doen zijn? Weetje, ik heb jullie en hij is daar alleen. Hij redt zich makkelijk, dus ik maak me vast druk om niks. Maar ik vind het fijn om erover te praten, want dan weet ik dat ik er mee bezig ben. Vervolgens leest Rowena een brief voor van haar vriend Barry. “Rowena, pak je shine, wees lief voor je nieuwe familie, haal alles eruit wat er in zit. Geniet van deze tijd, want voor je het weet, is het voorbij. Wij zijn samen, jij en ik en dat is voor altijd”. Ramona antwoordt dat als haar relatie dit overleeft alles zal overleven, echt speciaal! Hij houdt gewoon van mij zoals ik ben aldus Rowena.

Maar ook Ramona moet even haar verhaal kwijt. Zo vindt ze het vervelend dat de vriendschap tussen haar en Bas minder wordt. Met mijn gevoel gaat het heel goed, maar hij vond dat mijn gedrag was veranderd en daar was hij wel een beetje sip van. Om even heel cru te zijn begint Rowena, je moet wel rekening houden met jezelf. Jij moet doen wat voor jou goed voelt. De rest komt wel weer. Ramona lijkt het daar wel mee eens te zijn. Dat heb ik ook gedaan voegt ze eraan toe. Ik ben mezelf hier en als ik wat voel dan zeg ik dat. En dat is wel eens een persoonlijke emotie. Als ik alles in moet inhouden, zou ik hier niet meer zijn. Hopelijk wordt dat gewaardeerd.