Cees zit ergens mee en besluit zijn hart te luchten tegenover mede bewoner Michael. De irritaties gaan met name over andere bewoners…

Ik heb vandaag maar even niks gezegd in het centraal begint Cees, ze luisteren toch niet eens. Michael antwoordt of hij het in de groep moet gooien maar dat hoeft niet volgens de oudste bewoner van Utopia. Laat maar gaan benadrukt hij, dan krijg ik daar weer gezeik over. Ik slik het wel weer in voegt hij eraan toe. Laten we dan wel even bij elkaar komen oppert Michael. Maar Cees onderbreekt hem. Vanmorgen ook, sta ik op en niemand zegt goede morgen. Niemand klaagt hij. Al die mooie verhalen over het opruimen, ik heb daar zeven maanden tegen gevochten! Als ik het zeg ben ik een zeikerd en nu mag iedereen er wat over zeggen behalve ik! Michael wil graag antwoordt geven maar Cees ratelt nog even door. Tot en met gisteravond aan toe loop ik kopjes op te ruimen, glazen op te ruimen. Iedereen had alles laten staan! Ik heb de afwasmachine leeg gehaald, niemand die daar aan denkt! Ik heb handdoeken heb ik gedroogd en opgevouwen in de kast. Niemand hoor je daar over voegt hij eraan toe.  Michael probeert nog een keer voor te stellen dit te delen met de groep, maar dit heeft volgens Cees geen zin. Nee doe maar niet joh. Dan ben ik weer de zeikerd. En allemaal begin ze nu over de keuken. Heel raar. Het zit hier héél raar in elkaar sluit Cees af het gesprek af…