Do en Rowena hebben een gesprek gehad over de post die ze van het thuisfront hebben ontvangen. Gisteren ontving Rowena post en vandaag kreeg Dominique verschillende brieven. Beide kregen toch wel wat kritiek en de twee spraken alles nog eens na.

Rowena bespreekt haar post met Do en geeft aan dat ze hele lieve post heeft gekregen. Maar ook dat het lastig is voor de thuisblijvers en dat ze gemist wordt. En jouw post? Heb jij ook kritische post gehad? vraagt Rowena vervolgens aan Do. Nou antwoordt Do met een moeilijk gezicht. Niet kritisch, maar ik weet niet wat ik er mee moet. Mijn moeder heeft heel veel verdriet dat ik er niet ben en daarom voel ik me schuldig. Volgens haar heeft het thuisfront niet naar haar gekeken omdat ze haar laatste post niet echt inging op haar veranderingen. Het had net zo goed post kunnen zijn die ik in mijn eerste maand heb ontvangen gaat ze verder. Misschien heb ik zo hard geroepen dat ik toe was aan mijn post, dat het alleen maar kon tegenvallen. Ze weten niet hoe belangrijk het is om meer te schrijven in hun post. Vervolgens lijkt Do emotioneel te worden, de tranen beginnen te rollen. Ach jezus zegt Rowena, je bent niet in je hum he? Do schudt haar hoofd en Rowena adviseert dat ze zich niet gek moet laten maken. Afgelopen week zat ik er even doorheen geeft ze toe. Ik hoorde ook maar niks van mijn single. En toen heb ik het los gelaten en geaccepteerd. En toen kwam er ineens een goed bericht. Wie wil jij zijn? Waar sta jij voor? Let it go baby! Ik weet niet wat ik je moet zeggen, ik weet het gewoon niet snikt Do. Ik ben altijd bezig is met anderen. Ik wil altijd aardig gevonden worden en dat is heel vermoeiend.Rowena denkt dat het een leerproces is. Ga niet te geforceerd op zoek naar jezelf…