Jessie en Gert-Jan heten Britt van harte welkom en bieden haar een kopje koffie aan. Ze benadrukken hoe fijn zij het vinden dat ze langs wil komen. Ook Britt is enthousiast, ze kijkt al vanaf het begin, en vindt het alleen maar leuk om jullie nu ook zakelijk te helpen voegt ze eraan toe. Gert-Jan leidt het gesprek en wil Britt graag wat beter leren kennen. Heb je zelf kinderen? vraagt hij. Nee antwoordt ze lachend, ik ben 25 nog geen 26 en ik geniet nog vol op van het leven. Ik denk dat komt wel vanzelf, wanneer de tijd rijp is. Jessie kijkt een beetje verbaasd, je hebt een eigen bedrijf? vraagt hij geïnteresseerd. Ja zegt Britt, het bestaat nu net een jaar en ik run het samen met mijn partner. Maar ik zelf ben al op mijn 16e de kraamzorg ingerold en heb nu meer dan 8 jaar ervaring. Dan ben je vroeg begonnen merkt Gert-Jan enthousiast op. Ja gaat Britt verder, ik wist altijd vanaf jongs af aan al dat ik met baby’s en mensen wilde werken. Jessie is nog niet zo bekend met de kraamzorg als Gert-Jan en wil graag iets meer weten. Zo vraagt hij hoe ze precies te werk gaat. Britt probeert vervolgens zo goed mogelijk uit te leggen wat het verschil is tussen haar en andere bedrijven op hetzelfde vakgebied. Tegenwoordig gaat alles via internet en telefoon en wij proberen juist zo veel mogelijk persoonlijk contact te hebben. De weken na de bevalling fungeer ik eigenlijk als een een tweede moeder en zorg ik ook voor de andere kinderen terwijl de moeder aan het herstellen is. En door van te voren al bij de mensen thuis te komen, proberen wij ons bedrijf zo uniek mogelijk te maken legt ze verder uit.

Heb je iets meegekregen dat Joyce hier is geweest? vraagt Gert-Jan, doelend op de vrouw die wel zou willen bevallen in Utopia. Ja antwoordt Utopia fan Britt, ik heb meegekregen en mee gekeken dat ze hier is geweest. Ik snap dat het even afwachten is wat betreft haar besluit. Maar ik weet nu veel over jullie… Willen jullie nog wat over mij weten?  Wat is nou het mooiste en slechtste moment voor jou vraagt Gert-Jan nieuwsgierig. Britt vertelt dat ze het hele proces mooi vindt en niet echt een precies moment kan kiezen. Dat zeg ik ook bij alle auto’s die ik verkoop, maar er zijn toch één of twee die het mooist zijn grapt Gert-Jan. Nou gaat Britt verder als ze even heeft nagedacht. Ik vind alle gezinnen helpen leuk en we bouwen echt een band op. Het mooiste is misschien dat wanneer je taak erop zit en je weg gaat, dat de familie en kinderen met tranen in hun ogen je gedag zeggen. Dat je zo een band hebt en elkaar echt gaat missen voegt ze eraan toe. Gert-Jan en Jessie vinden het mooi om te horen. Toch zijn ze benieuwd na de slechtste. Britt kijkt bedenkelijk, er komen zo nu en dan wat complicaties voor tijdens de bevalling, en dan is het even schrikken zegt ze dan. Dan moet iedereen de zeilen bij zetten en dan pas daarna, als alles weer goed is, denk je wat heb ik net eigenlijk meegemaakt? Maar daarbij is het belangrijkst dat je altijd kalm blijft voegt ze eraan toe. Ik probeer namelijk met beide kanten rekening te houden legt Gert-Jan aan Britt uit. Britt snapt Gert-Jan zijn standpunt volledig. Dat is ook erg belangrijk benadrukt ze en in dat geval is het ook fijn dat het ziekenhuis hier dichtbij in de buurt zit.

Wat later laat Gert-Jan weten onderzoek te hebben gedaan naar mogelijke bijkomstigheden van een bevalling. Zo heeft hij al onderzoek gedaan naar de navelstreng. Die kan je namelijk laten invriezen en mocht het kindje dan ziek worden, dan kan je de originele stamcellen gebruiken als geneesmiddel, toch? Britt lijkt een klein beetje verbaasd over hoe goed Gert-Jan zichzelf hierover heeft geïnformeerd. Ja klopt antwoordt ze, dat is erg belangrijk. En daar zullen we eerst met Joyce over moeten praten, want zoiets moet wel ter plekke worden ingevroren. Dat kan uiteraard geregeld worden. Gert-Jan is erg blij dat een bevalling mogelijk toch gaat gebeuren in Utopia. Maar ik wil wel dat alles zo goed mogelijk verloopt en alle partijen even goed geïnformeerd zijn. Als je dat niet direct weet en daar later achter komt zou dat oneerlijk zijn voegt hij eraan toe. Ook is Gert-Jan wel benieuwd naar hoe lang het herstel duurt. Het is niet echt te vergelijken, maar wij hebben hier vandaag de geboorte van zeven kuikentjes mogen mee maken. Maar de kip liep daarna alsof er niks gebeurd was gaat hij verder. Britt antwoordt dat dat verschilt per vrouw. Na nog meer gesproken te hebben zien we een vrolijke Gert-Jan zitten. Ik denk wel echt dat dit heel mooi gaat worden. Ik denk ook dat ze hier goed tot rust kan komen. En Britt is ook erg blij, dat zij de bewoners zou kunnen bijstaan tijdens zo’n belangrijk moment in iemands leven. Zo’n bevalling is prachtig om mee te maken merkt ze op. Hierna lopen de drie nog over het terrein, om de plek van de bevalling te bekijken, de wellness. Ze besluiten nogmaals met elkaar af te spreken en nemen afscheid. Gert-Jan lijkt dus volledig voor dit idee te willen gaan. En wil een mogelijke bevalling in Utopia realiseren. Wat vinden jullie van dit bijzondere idee?