Rianne is als nieuwkomer in Utopia gekomen met de grootste plannen. Maar merkt nu dat de uitvoering hiervan moeilijker is dan dat ze gedacht had. Ze had er een gesprek over met mede bewoner Jessie.

Rianne vertelt haar constatering aan Jessie. En hij probeert de nieuweling wat gerust te stellen.Het belangrijkste volgens hem is namelijk dat Rianne niet opgeeft. Alles is mogelijk al duurt het soms wat langer. Maar ook de groep helpt niet altijd mee, die zijn bang voor verandering en zeker wanneer deze van een nieuwe bewoner afkomt benadrukt hij. En laat ook weten dit zelf te hebben ondervonden. Rianne vertelt dat ze broodplanken wil verkopen maar op haar manier. Met een klein logo in het product gebrandmerkt, zo is het brandmerk zelf ook voor andere producten te gebruiken. Maar wanneer ik dat idee voorstel word het direct afgeblazen en geven andere bewoners voorbeelden waarom het niet kan. Hoe komt iedereen daar toch altijd bij? Want die zaken zijn nooit daadwerkelijk onderzocht. Jessie snapt het wel, hij heeft zelf ook mee gemaakt dat bewoners van alles roepen zonder enige onderbouwing. Hij biedt daarom zijn hulp aan bij het uitvoeren van Rianne’s plan. Maar adviseert haar wel dat ze eerst alles goed uit moet zoeken qua kosten en materiaal… Zijn jullie het met Rianne eens? Is het moeilijker in Utopia om iets voor elkaar te krijgen?