Do die zelf heel erg gepest is vroeger, wil tijdens deze driedaagse aandacht vragen voor het onderwerp pesten. Daarom opent ze uiteraard de avond. Ze heeft een speech en draagt deze voor aan de groep. Met foto’s van vroeger op de achtergrond geprojecteerd begint ze haar verhaal, waar ze het zichtbaar moeilijk mee heeft. De middelbare school was voor haar een hel. Ze werd uitgescholden, er werd op haar gespuugd, en ze at haar lunch in de pauze op het toilet. In het weekend zat ze alleen thuis op de bank, terwijl leeftijdsgenoten naar feestjes gingen en leuke dingen deden. Een enorm moeilijke tijd, waar ze zich maar met moeite doorheen heeft geslagen. Do laat weten dat het nu tijd is om op te staan tegen pesters. Er zullen verschillende mensen hun woord uitspreken over hun pest verleden. Op die manier hoop ik aandacht te creëren voor dit onderwerp. Want niemand mag volgens Do gepest worden. En niemand mag meemaken wat ik heb meegemaakt. Aan het eind van haar verhaal krijgt ze een luid applaus van de groep. En met dit applaus is het tijd geworden om te beginnen aan een avond met een belangrijk onderwerp pesten.