Dat bedoel ik, hè zegt Mark als hij Cees buiten tegen komt. Ik zeg tegen Gabriëlle dat er niks meer wordt besteld. Dan komt het verhaal bij Nicole en Rob terecht en vervolgens komen zij met z’n allen naar mij. Ik krijg het weer te verduren. Dus ik zeg gewoon hoe het zit, want als verantwoordelijke moet ik ergens een streep trekken. Ik krijg nu iedereen op mijn dak, terwijl het gewoon de regels zijn. Maar ik weet hoe het gaat, ik heb alvast een extra pakje sigaretten en twee pakjes shag besteld. Voor als het écht nodig is. Want wanneer ik hier als niet roker over begin, dan doe ik het nooit goed en vallen zij mij aan. Ik wil niet dat de rokers tegen de niet rokers komen te staan. En de drinkers tegen de niet drinkers. Het lijkt Mark wel wat om iedereen weer zakgeld te geven. Iedereen krijgt dan hetzelfde en dan niet meer zeuren, op is op. Dat lijkt Cees ook wel wat, iedereen hetzelfde. Je mag zelf weten wat je ermee doet, ook al koop je er ham van in plaats van het te jatten. Verder stoort Cees zich aan het feit dat mensen hun snee brood volgooien met beleg. Er zijn mensen die op een halve snee brood maar liefst drie plakken vlees gooien. Waarom niet slechts één? We zijn hier met een hele groep en binnen no time is het op. Mark knikt, mijn dag is ook weer goed begonnen voegt hij eraan toe. Daarna gaat Mark een rondje lopen, even tot rust komen…