Bas twijfelt of hij een stem aan Ivan moet geven. Hier schreven we eerder al over, ook zei hij toen dat hij nog met Ivan zou praten. Zojuist heeft Bas met Ivan gesproken.

Buiten spreken de twee met elkaar, Ivan zegt dat hij zenuwachtig is. Ik heb gewoon mijn hart en ziel hierin gestopt. Het zou voor mij een schouderklopje zijn, van je hebt het goed gedaan voegt hij eraan toe. Het zou voelen als een bevestiging dat ik gewaardeerd word. Dat mensen zoals ik, die hier komen, eigenlijk niet geaccepteerd worden maar hun best doen om bij te dragen en dat dan ook gewaardeerd wordt. Dat stukje is voor mij denk ik het belangrijkste gaat hij verder. Bas vertelt dat hij Ivan terughoudend vindt alsof hij bang is om iets verkeerd te doen. Ivan ontkent dit, ik ben alleen bezig om mijn emoties te onderdrukken zoals ik me eerder had voorgenomen. En om mijzelf in de hand te houden. Bas vertelt vervolgens dat hij aan het twijfelen is om op Ivan te stemmen. Dit omdat ik niet wist of jou gedrag door de stemming kwam of door jezelf. Ivan antwoordt dat de stemming er wel aan heeft bijgedragen en dat hij zich beter in de hand kan houden als een soort van stok achter de deur. Bas is toch wel benieuwd of Ivan echt naar huis zou gaan als hij wint. Ivan schudt zijn hoofd, ik heb het wel eerder gezegd omdat het niet mijn Utopia zou zijn. Bas denkt ook dat hem dat kan tegenwerken, dat mensen expres op Bas gaan stemmen omdat ze Ivan op die manier uit Utopia willen hebben. Dat zou ik niet willen gaat Bas verder. Ik hoef echt niet te winnen en wil dat één van de mensen op wie hij stemt er met de prijs vandoor gaat. Ivan lacht vervolgens en omhelst Bas. De mannen kloppen op elkaars rug. Hoe zal het allemaal af gaan lopen?