We blikken nog even terug op afgelopen avond, toen hebben Rob en Victoria een gesprek gehad over het wonen in Utopia. En dan voornamelijk over het feit dat de bewoners telkens in dezelfde sh*t blijven vallen zoals hun dat zeggen…

Victoria begint eerst over een nieuwe werkwijze die ze heeft ontwikkeld. Op die manier wordt de visie en missie van de bewoners beter vastgelegd. Maar al snel gaat het over de heftige ruzie tussen Rob en Cees. Ik heb nog aangegeven dat ik vandaag een rustdag had mompelt Rob. Cees moet mij gewoon niet lastig vallen met zijn bullshit gaat hij verder. Victoria knikt. En Rob vertelt verder, voor Cees is het gewoon nog pittiger, hij is iemand met zijn eigen maniertjes en aanpassen is dan moeilijk. Maar het is wel goed dat hij even brak vanmiddag, toen zag ik namelijk de Cees weer die ik ken. Hij moet plezier hebben en weer gelukkig worden hier voegt hij eraan toe.  24/7 met iemand om je heen, ik word er soms compleet gek van.’gaat hij geïrriteerd verder. ‘Ik krijg er spontaan haaruitval van grapt hij. Victoria schiet in de lach. Ook als er een nieuwe inwoner komt gaat Victoria verder, die altijd denken van kijk mij… Maar weetje, met zo’n houding ga je gegarandeerd op je bek. Nieuwe bewoners moeten een toevoeging zijn aan de samenleving die er al is. Ja antwoordt Rob maar je merkt snel genoeg aan een nieuwe bewoner hoe deze is.  Jessie bijvoorbeeld je zult zien dat hij diep van binnen een heel onzeker persoon is. Je kunt hier als nieuwe bewoner geen masker opzetten. De twee filosoferen nog even verder en komen tot de conclusie dat wanneer je als bewoner puur uit jezelf handelt, je op weerstand kunt rekenen van de groep. En wanneer je als bewoner dezelfde sh*t maar uit blijft voeren, er geen reet van je plannen terecht zal komen. Ben jij het eens met Rob en Victoria?