Terwijl Romy naast hem ligt begint Cemal vol enthousiasme met lezen. Na het lezen van de eerste brieven, waar Cemal zo nu en dan hard om moet lachen, pakt hij een gele envelop. Het is een brief van zijn vader. Mag ik meelezen vraat Romy enthousiast maar Cemal ziet dit niet zitten. Gaat het over mij? vraagt ze vervolgens geschrokken. Cemal knikt en leest verder terwijl Romy de caravan verlaat. Wat later zoekt Cemal Romy weer op. Hij wil zijn post graag met haar bespreken omdat het voor een deel over haar ging. Ik heb echt hele kritische post gekregen begint hij. Romy antwoordt dat ze dit niet erg vindt en dat ze het begrijpt maar Cemal heeft er een naar gevoel bij. Zo staat er in zijn post dat Cemal achter Romy aanloopt. Hier zijn ze het allebei niet mee eens. Romy adviseert hem terug te schrijven en uit te leggen dat er behalve de ruzies ook momenten zijn dat de twee het heel fijn hebben samen. Cemal zegt dat hij dit zeker gaat doen en hand in hand praten de twee nog even na over de post. Ze spreken af dat ze elkaars post niet hoeven te lezen als ze maar wel met elkaar blijven praten over wat hen dwars zit.