Afgelopen avond toen de bewoners aan het avondeten zaten ging de poort open en kwamen er veertien kerst elfjes het terrein op lopen inclusief een koets met de kerstman. Nietsvermoedend zitten de bewoners nog rustig binnen, tot Cemal het belletje van de kerstman hoort. De kerstman roept hij uitgelaten. Iedereen begint te gillen en rent naar buiten om de kerstparade te kijken. Plotseling ziet Demi wat er echt aan de hand is, de veertien kerst elfen zijn stuk voor stuk familieleden van de bewoners. Mama roept ze met een trillende stem, terwijl ze snikkend in de armen van haar moeder valt. Nu zien de andere bewoners het ook en massaal rennen ze naar hun familieleden. De kerstman laat aan Madilia weten dat haar kerst elfje helaas verlaat is maar wel eraan komt. Natuurlijk heeft hij cadeaus meegenomen en als de tweeling klaar is met het knuffelen van hun moeder, vraagt hij of ze hem willen helpen met uitdelen. Ineens ziet Demi wie de kerstman eigenlijk is, namelijk haar vader. Demi en Fay rennen in zijn armen en de tranen rollen alweer over hun wangen. De bewoners kunnen hun geluk niet op en opgetogen nemen ze hun familieleden mee naar binnen.

Terwijl alle bewoners het ontzettend gezellig hebben met hun familieleden, staat Madilia er wat verloren bij. Haar kerst elfje had moeite om de weg naar Utopia te vinden en kon niet met de stoet aan familieleden mee Utopia in. Maar na enige tijd komt dan ook Madilia haar familielid verkleed als elf, het terrein op. Het is haar broer Arian. Met een grote lach op de gezichten begroeten de broer en zus elkaar. Eigenlijk zou mama komen maar er ging iets mis in de planning zegt hij tegen Madilia. Madilia vindt het jammer dat haar moeder er niet is maar is ook hartstikke blij dat haar broer gekomen is. Ik ben zo blij benadrukt ze terwijl de twee elkaar nogmaals een dikke knuffel geven. Arian begroet vervolgens de andere bewoners, die blij zijn dat ook Madilia haar bezoek er is. Het duo gaat vervolgens op de bank zitten en kletst honderduit over het leven van Madilia haar familie buiten de poort en uiteraard over Madilia haar leven binnen de poort. Er is duidelijk veel te bespreken. De avond van alle bewoners kon niet meer stuk!