Waar Sanne het in het begin erg goed kon vinden met Adriaan gaf ze gisteren al aan helemaal klaar met hem te zijn. Dat Adriaan eet wanneer en wat hij maar wil staat haar niet aan en ook in zijn denkwijze kan ze zich niet vinden. Na lang twijfelen besluit Sanne Adriaan hier afgelopen avond over aan te spreken. Ik had eerst een hele goede connectie met jou begint ze haar verhaal. En daar ben ik nog steeds heel dankbaar voor gaat ze verder. Toch zit het een en ander dwars en dit wil ze graag kwijt. En vertelt dat ze het thuis soms moeilijk heeft gehad en dat er niet altijd veel eten was. Waarom handel jij zo terwijl je weet dat we eigenlijk niks hebben? vraagt ze vervolgens. Ze begrijpt niet dat Adriaan zo veel eet en hier egoïstisch mee omgaat. Omdat er eten in overvloed is antwoordt hij. Dit vindt Sanne op haar beurt maar onzin. Volgens haar moet hij zich meer aanpassen aan de groep maar dit is Adriaan niet van plan. Ik pak gewoon eten als ik dat wil legt hij verder uit. Dit wekt irritaties op bij Sanne en al snel belanden de twee in een discussie. Het interesseert me niks roept Adriaan. Als Sanne vervolgens zegt dat ze haar vertrouwen in Adriaan kwijt is zegt hij weer dat het hem niks uitmaakt. Op dat moment begint Sanne haar stem te trillen. Dit doet mij pijn. Jij liegt tegen mij gaat ze verder. Ik kan hier niks mee zucht Adriaan. Hij merkt op dat hij een andere kant van Sanne begint te zien en dit bevalt hem totaal niet. Jij zit alleen maar mooi te wezen snauwt hij verder. Dit maakt Sanne nog bozer en de twee krijgen een flinke ruzie over wie wat doet in de mini samenleving. Schreeuwend staan de twee tegenover elkaar. Ga toch weg, dom kind roept Adriaan waarna Sanne boos wegloopt.