Afgelopen avond wilde Brandon een poëzieavond organiseren waarbij iedereen zijn gevoelens in een gedicht zal uitdragen in de groep. John en Gerrit gaven al toe geen gedicht te hebben. Brandon zegt tegen Gerrit dat dit geen enkel probleem is. Als hij maar aanwezig is en mee doet met de groep. Ondertussen is Sanne samen met Hiske aan het sparren over haar gedicht. Ze heeft in ieder geval een zin die haar gevoelens uit. Is kwetsbaarheid iets wat er voor mij niet is of is kwetsbaarheid iets wat ik niet accepteer?
Als de poëzieavond van Brandon begonnen is begint hij met een speech. Hij wil graag dat iedereen zijn emoties mag uiten, want hij wil dat iedereen met elkaar omgaat. Zelf begint hij met zijn gedicht ‘ik’. En is benieuwd naar de gevoelens van de anderen. Ondanks dat Brandon heel stil was tijdens zijn verblijf, is hij nu een echte prater. Zo zorgt hij voor een nieuwe open deur voor de bewoners die er in het begin nogal lacherig over doen. Toch komen er reacties los. Jessie heeft bijvoorbeeld een diep gedicht over kistjes die iedereen meeneemt naar Utopia 2. Ze doelt hiermee op de ervaringen en doelen om een mooier Utopia te creëren. Hier waren veel positieve reacties op. Ook nieuwste bewoner Timothy droeg een gedicht voor, die hieronder beschreven staat. De bewoners hadden een gezellige avond!
“Hij die gaat.
Hij die verdwijnt en die iedereen verlaat.
Hij die altijd zichtbaar is voor de staat.
Hij die zich ontplooit en weer vergaat.
Hij die telkens opstaat, zonder verraad.”