Shelley en Mylène zitten afgelopen avond in de silo wanneer Mylène het gesprek begint. Ik respecteer je als persoon en wil je de ruimte geven voor de Shelley die je bent zegt ze. Het spijt me als ik je naar heb laten voelen. Shelley knikt. Thanks voegt ze eraan toe. Mylène legt verder uit dat ze het best eng vond om dit tegen haar te zeggen. Ik heb misschien niet de juiste stappen gezet sinds ik hier ben benadrukt ze. Shelley is het met haar eens. Dat klopt. Maar dankjewel eindigt ze. Eind goed al goed?