Vanessa besluit het gesprek eens met humeurige Patrick aan te gaan. Vanessa probeert hem moed in te spreken hoe langer je in Utopia verblijft des te beter kun je dingen accepteren.
Als je er één jaar zit net als ik dan wordt je daar iets makkelijker in volgens Vanessa. En jij gaat dat ook krijgen! Als ik een jaar hou antwoordt Patrick, nou komt wel goed. Zou je al je frustraties op willen schrijven vraagt Vanessa. Ook nu met Collie en hoe dat je je eigen voelt en wat je denkt fout te hebben gedaan. En dat je je excuses aanbied. Dan kan ik er wel eens met Collie over praten. Dan leg ik alles aan haar uit en gebruik ik je brief er ook bij. Patrick antwoordt dat hij heel bang is Colinda helemaal kwijt te raken. Dan moet je dat maar eens op papier zetten antwoordt Vanessa. Dan ga ik kijken of ik iets voor je kan betekenen. Patrick antwoordt dat hij het na het poetsen zal gaan doen. Ik kan niets beloven gaat Vanessa verder, maar ik kan het wel proberen uit te leggen. Misschien kan ze er jouw uiteindelijk ook mee helpen maar dan moet je het wel willen. Je moet het zelf doen, niemand kan het voor jezelf doen toch?! En dan gaan we woensdag die bloemen wel regelen. En kersenbonbons voegt Patrick er lachend aan toe. Ik ga zo ook even een sigaretje roken, ik was gestopt met roken. Ik word helemaal gek en Vanessa zorgt vervolgens voor een sigaretje. Ik heb het drie dagen volgehouden, ik vind het wel gescheten. Ik ben genoeg opgefokt geweest en dat is me de prijs niet meer waard. Zou het stoppen met roken de oorzaak zijn van Patrick’s humeur? En heeft Vanessa een nieuwe roeping gevonden als relatietherapeut?