Tijdens Sanne tijdens haar emotionele speech vertelde dat ze naar huis ging, kreeg Shelley het er ook moeilijk mee. Ze is er kapot van en gaat haar erg missen. Na haar innige omhelzing met Shelley kan ze niet stoppen met huilen. Hiske probeert haar ondertussen te troosten. Je bent sterk, heel sterk zegt Hiske. Het komt echt goed benadrukt ze. Ook Merel komt er huilend bij staan. Ik dacht echt dat ze niet ging huilt Merel. Nu is het honderd procent reageert Shelley.
Zo, gaat het? zegt Sanne verbaasd wanneer Gerrit zijn tent uitloopt. Hij is in tranen en valt haar in haar armen. Ik ga je missen zegt hij. Wees goed voor Shell alsjeblieft zegt Sanne. Wees goed voor iedereen en blijf jezelf, dat brengt je zo ver. Je bent echt een goede gast. Tuurlijk, bedankt voor alles zegt Gerrit terwijl hij zijn tranen wegveegt.
Als Sanne Utopia 2 definitief heeft verlaten, spelen bij Gerrit zijn emoties op. Huilend staat hij in de caravan. Haat en liefde ligt hier tussen een dunne lijn zegt Joaquin. De ene keer loop je met iemand dansend over het terrein en de andere keer kan je iemand wel over het hek heen gooien voegt hij eraan toe. Gerrit zucht. De grootste tijd hebben we hele mooie momenten gehad zegt hij met een gebroken stem. Dat is alles wat telt reageert Joaquin. Al het negatieve moet je loslaten benadrukt hij. Het hekelt Gerrit dat het zo afgesloten is met Sanne. Daarnaast vindt hij het niet leuk om Shelley zo in tranen te zien. Hij besluit om even een rondje te lopen.