José en René praten al een paar dagen niet met elkaar, aangezien José boos is op René. Toen José haar gevoel over haar zieke hond kwijt wilde, bood René geen luisterend oor. Sindsdien is er complete stilte tussen de twee. Als Linda René buiten tegenkomt, begint ze over het onderwerp. René laat weten dat hij thuis ook een oude kat heeft en hij hem ook niet kan zien, dus hij had op dat moment niet veel behoefte om José haar verhaal aan te horen. Ik houd ook gewoon niet zo van emotionele vrouwen voegt hij eraan toe. Linda laat op haar beurt weten dat het beter was geweest als René had laten weten dat hij er op dat moment geen behoefte aan had om te praten maar dit later wel zou willen. René haalt z’n schouders op en zegt dat hij niet wist dat José dit had gewild. Het ligt meer aan haar, ik ben een man, ik denk heel anders legt hij verder aan Linda uit. Om deze opmerking kan Linda wel lachen. En merkt op dat het zonde is dat de twee een radiostilte hebben. Dit omdat ze allebei zo koppig zijn. René stelt dat het wel weer goed komt tussen hem en José.