Het familiebezoek van Rowena zit er inmiddels weer op. Na het afscheid duurt het niet lang voordat het bezoek nabesproken wordt… Wordt de tijd van Rowena zwaar in Utopia?

Drie uur is helemaal niks! zegt Rowena tegen Rob. Wat doe ik hier nog! voegt ze eraan toe. Rob antwoordt dat hij waarschijnlijk helemaal gek wordt als hij buiten komt. En Rowena benadrukt dat het familiebezoek best zwaar was. Mijn moeder die zei ook ik mis je zo meis dat vond ik zo… Ze maakt haar zin niet af, de emoties nemen een beetje de overhand. Volgens Rob is het te overzien. Je moet altijd maar denken, het is tijdelijk. Ik had ook nog een gesprekje met jouw moeder. Voor hun is het erger, want zij kunnen ons zien. Wij leggen de focus hier en kunnen hiervan genieten, de tijd komt vanzelf wanneer die poort weer open gaat. Rowena is het daar wel mee eens, we moeten ook in het hier en nu leven voegt ze eraan toe. Het wordt zwaar als ik weet dat het nog zo lang duurt… Ik heb dat vroeger al geleerd uit boeken en het boeddhisme gaat Rob verder. Het enige dat bestaat is dit moment. Morgen bestaat niet. Rowena antwoordt dat hij eens het gesprek met Victoria aan moet gaan, zij heeft er ook interessante gedachten over. Maar Rob besluit nog even door te gaan. Het geeft rust om in het nu te leven. Daarom maak ik me nooit zo druk over wat er komen gaat. Ook Cees heeft zijn mening over bezoek, voor mensen die niks hebben, is dat makkelijker. Als je kinderen en kleinkinderen hebt, dan denk je daar niet zo over. Dat maakt nou net het verschil tussen onze leeftijden aldus de oudste bewoner van Utopia. Rob is het daar niet mee eens, daarom kan je nog wel in het moment van nu leven antwoordt hij. Volgens Cees kan dat niet en Rob vindt dat Cees niet alles op zichzelf moet betrekken. Enfin, zal het een zware tijd worden voor Rowena of slaat ze zichzelf er doorheen?