Breda zit huilend op een bankje. Ze lijkt vannacht naar te hebben gedroomd over haar vriend. Het gaat toch juist weer beter vraagt Manon aan haar mede bewoner. Ja, dat klopt. Alleen die droom is gewoon k*t snikt Brenda verder. Manon probeert Brenda ondertussen te troosten. Die droom is niet realistisch zegt ze. Hij is juist trots op jou dat jij hier zit voegt ze eraan toe. Brenda vertelt daarna dat ze er klaar mee is met zich zo down voelen. Ik hoop gewoon echt dat hij snel langskomt gaat ze verder als ze haar tranen droogt. Brenda heeft niet alleen naar gedroomd. Ze ergert zich ook aan de andere bewoners. Mensen die roepen dat ze geen groepjes willen, doen er zelf keihard aan mee legt ze uit. Daarnaast vindt ze dat er te weinig wordt gedaan. Ik hoor al een paar weken over vogelhuisjes die gebouwd gaan worden maar ik zie nog steeds niets zegt ze. Ik hoor al een paar weken over shirtjes, maar daar zie ik ook nog steeds niets van. Tim doet ook geen ene f*ck. Gerrit staat heel de tijd te mauwen. Ga gewoon iets doen benadrukt ze. Zal Brenda de rest van de groep nog confronteren?