Hiske en Christel zitten samen aan een picknicktafel te werken, als Hiske haar vraag beantwoord wordt door een nep lach van Christel. Vandaag is niet echt jouw dag, of wel? vraagt Hiske. Jawel maar ik mag me toch wel aan dingen irriteren? antwoordt Christel. Hiske laat weten dat ze ook geïrriteerd is maar ze heeft besloten om zich er niet door te laten leiden. Als ik me nog verder laat beïnvloeden, dan zitten we hier allebei chagrijnig gaat Hiske met een lach verder. Dan ben ik helemaal niet te pruimen benadrukt ze. De twee dames concluderen dat het misschien ook wel door de honger komt dat ze zo prikkelbaar zijn. Hopelijk voelen ze zich snel beter.