Een aantal bewoners zit nog lekker aan het kampvuur, maar Shelley en Gerrit hebben zich even afgezonderd. De twee praten over het leven in Utopia 2 en over hun breuk. Ik ben al blij dat we überhaupt zo kunnen praten, zegt Shelley tegen Gerrit. Het had ook anders kunnen zijn. De mannelijke bewoner luistert naar de woorden van zijn ex-vriendin. Ik ben sowieso niet zo haatdragend, reageert Gerrit. Shelley vertelt dat ze dat ook niet echt is. Maar als ik me echt wil uiten, dan ben ik zoals jij mij hebt gezien, legt ze uit. Dan uit ik echt alles. Dat is volgens Gerrit wel goed, maar hij zou dat zelf niet zo snel kunnen. Shelley vertelt dat Gerrit soms erg hard kan zijn in zijn woordkeuze. Dat begrijpt Gerrit. Ik ben ook niet perfect daarin en ik moet ook nog heel veel dingen leren, vertelt hij. Shelley reageert dat ze ziet dat Gerrit geen slecht mens is. De twee praten verder over hun keuzes en over de andere bewoners. Er wordt zelfs gelachen. Zal het gesprek de sfeer tussen de twee verbeteren?