Wanneer Mike zijn zelf gelegde stukje grond aan het vegen is merkt Christel op hoe goed dit eigenlijk gedaan is. Mike zegt dat het er al sinds gisteren ligt, dit was Christel niet opgevallen omdat ze naar eigen zeggen gisteren met haar hoofd naar de grond liep. Ze merkt dat ze zichzelf in Utopia constant tegenkomt en dat ze daarom vaak in haar boosheid blijft hangen. Mike en Christel zijn het met elkaar eens dat zij een bijzondere relatie hebben. Wij botsen echt zegt Christel tegen Mike. En legt uit dat beiden soms lijnrecht tegenover elkaar staan. Maar we kunnen daarna ook weer knuffelen en lachen antwoordt Mike. Christel vindt het vervelend dat het zo vaak tussen hen botst, ze wil liever dat alles soepel verloopt. Mike ziet overal het positieve van in. Wij werken nu aan een communicatiestrijd en daar gaan wij ervoor eindigt hij.