Shelley heeft een momentje voor zichzelf genomen om een brief voor haar vriend te schrijven. Terwijl zij bezig is met het schrijven van de brief, barst ze in huilen uit. Wat later komt Christel bij haar zitten en wordt ze getroost. Shelley lucht haar hart bij Christel en de tranen stromen over haar wangen. Dit zat er al zo lang aan te komen toch vraagt Christel. Ja, dit moet er echt even uit reageert Shelley snikkend. Shelley is erg verdrietig omdat haar vriend niet op bezoek is geweest op haar verjaardag. Ze vindt dat hij gewoon langs had moeten komen, ook al was dit met slecht nieuws geweest. En wil niet blijven zitten met vraagtekens en vindt dat ze dit niet verdient. Misschien moet ik me ook een spiegel voorhouden, Ger zit ook aan me. Misschien lijkt dat op televisie veel groter dan dat het is gaat ze verder. Shelley laat verder weten dat ze het gevoel heeft dat haar vriend haar tegenhoudt om zich verder te ontwikkelen en te stralen. Christel zegt op haar beurt dat dit niet eerlijk is en dat Shelley voor zichzelf moet kiezen. Ik ga dit niet door hem laten verpesten. Ik doe het gewoon niet eindigt Shelley. Wordt vervolgt?