Adriaan loopt over het terrein als hij Shelley tegen het lijf loopt. Ik zit op de bank, dus ik moet echt wat doen zegt Shelley lichtelijk in paniek. Jij pakt me altijd wanneer ik op mijn zwakst ben voegt ze eraan toe. Adriaan is even stil, maar geeft haar dan gelijk. Ik ben nog steeds aardig maar ik zie jou van alle bewoners het minst doen zegt hij. Shelley knikt en legt uit dat ze soms niet weet wat ze moet doen en wat haar taken zijn. Maar als je iemand ziet werken, kan je diegene toch helpen? vraagt Adriaan. Ik kan mezelf ook vermaken en ik snap niet dat jij dat niet hebt gaat hij verder. Shelley zucht en ze legt uit dat ze graag haar eigen ding wil gaan doen. Ze wil geen hulpje worden. Ik probeer het wel, maar het lukt niet legt ze uit. Adriaan knikt en hij vertelt dat elkaar helpen wel onderdeel is van een ideale samenleving. Shelley begrijpt hem maar ze wil juist dat het andersom het geval wordt. Ik wil zelf iets in de markt zetten en niet altijd anderen helpen zegt ze. Maar pak me niet als ik al zwak ben. Ja, ik moet ook meer doen zegt Shelley wat later terwijl ze begint te huilen. Maar dat gaat soms niet en dan zit ik heel erg in mijn eigen wereld. Adriaan knikt en hij legt uit dat hij haar een lieve meid vindt maar dat hij soms wellicht hard is tegen haar omdat ze er van de buitenkant sterk uitziet. Shelley legt uit dat ze ook sterk is, maar ze vraagt zich soms af hoe sterk ze moet zijn om alles te verdragen. Er is enorm veel gebeurd de afgelopen weken maar ik wil ook laten zien dat ik kan straten en bakken legt Shelley uit. Ik wil het proberen benadrukt ze. Denk jij dat het Shelley gaat lukken of moet ze toch naar huis?