Hiske en Alexandra zitten samen aan de picknicktafel te praten als Shelley bij hen komt zitten. Ik kan hier niks aan doen, hè begint Shelley. Hiske legt vervolgens uit dat ze dit begrijpt maar dat ze zich toch gekwetst voelt. Dit omdat ze haar veel heeft geholpen en een groot aandeel in de film heeft gehad. Nu krijg ik de indruk dat ik aan de kant geschoven wordt en ik had dat persoonlijk anders gedaan gaat Hiske verder. Shelley laat weten dat Mounira de namen in de aftiteling heeft geplaatst maar dat ze wel verantwoordelijk is voor het uiteindelijke goedkeuren hiervan. Het gaat mij erom dat ik hoop dat mensen wel beseffen dat ik er een groot aandeel in heb gehad antwoordt Hiske. Shelley raakt vervolgens geëmotioneerd als ze vertelt dat ze net zielsgelukkig was totdat iedereen net naar haar toe kwam om te vertellen dat Hiske zich gekwetst voelde. Dat is niet mijn intentie legt ze uit. De twee discussiëren nog even door en besluiten eindelijk om van het moment te genieten en het niet te laten verpesten door negativiteit. Ze geven elkaar een dikke knuffel. Je kan echt trots zijn complimenteert Hiske aan het einde van het gesprek.