Hiske heeft eerder een brief ontvangen van het thuisfront. Op deze nieuwe dag leest ze de brief nog een keer door en wordt emotioneel. Wanneer ze later uit bed komt, wil ze haar emoties graag kwijt bij Christel. De twee steunen elkaar en praten vaak bij. Christel probeert Hiske te troosten. Wat Hiske vooral moeilijk vindt, is dat ze niet direct kan reageren op haar post. Wanneer Christel de emotionele Hiske even alleen laat, probeert Hiske afleiding te zoeken. Ze eet een broodje en gaat terug haar hangmat in. Christel komt vervolgens terug met geplukte bloemen van het terrein. Alsjeblieft zegt ze tegen Hiske terwijl ze haar knuffelt. Thanks reageert de nog altijd emotionele Hiske. Niet veel later begint ze weer te lachen en beseft hoe blij ze is met de steun van haar mede bewoner en vriendin Christel.