Jessie en Merel staan samen buiten. Er lijkt een ongemakkelijk stilte te zijn maar Jessie besluit toch om over de situatie van gisteren te praten. Hij geeft aan dat hij het echt k*t vond om te horen dat Merel het gevoel heeft dat hij er niet genoeg voor haar is geweest. Hij vertelt verder dat hij het achteraf begrijpt dat ze gekwetst is over het feit dat de kampeerders gisteravond in haar bed sliepen. Ik had er wel over nagedacht, maar ik dacht, joh, als ik het aan je uitleg de volgende dag en je kijkt naar die tent. En ziet hoe koud het is geweest, dat we daar wel uit zouden komen. Alleen het kussen en de deken had ik niet over nagedacht vertelt Jessie. En geeft aan dat hij een nieuw kussen voor haar zal kopen. Merel blijft stil in het gesprek en Jessie vertelt haar dat hij met de andere bewoners ook over de situatie heeft gesproken en dat hij aangaf dat hij echt gek is op haar.

Nog wat later is het weer stil in het gesprek. Ben je bang dat er iets is gebeurd in de boot? vraagt Jessie. Merel antwoordt dat ze daar niet bang voor is. Dat is niet het hele ding. Het is een principe kwestie. Ik wil er eigenlijk niet te veel over zeggen. Ik heb al genoeg gezegd zegt Merel. Jessie laat weten dat hij op een normale manier met elkaar om wil gaan. Merel reageert erop dat ze gisteren heeft aangegeven dat hij haar met rust moet laten en dat hij dat niet doet. Merel legt uit dat ze echt gekwetst is en niet weet of ze vandaag zin heeft om over de situatie te praten. Ik ben bang om weer verdrietig te worden zegt Merel. Jessie laat haar met rust en vraagt als laatste of ze later vandaag naar hem toe wil komen. Merel geeft aan dat ze misschien komt.