Patrick heeft vannacht wederom buiten geslapen en zich wederom afgesloten van de groep. Dit keer sliep Patrick niet in de kas maar in het hooi. Later komt Patrick wel weer naar binnen en gaat het gesprek aan met LauraB. Zij geeft hem advies. Al snel begint Patrick te vertellen over zijn zoontje die hij al een lange tijd niet meer gezien heeft. Zou dat een van de redenen zijn waarom Patrick zo doet?

Patrick weet gewoon niet hoe hij het moet delen, niet iedereen heeft kinderen. Ontneem me op deze manier niet mijn kind en er volgt een traan. Ik weet niet eens hoe hij eruit ziet, heb ook geen foto zelfs niet van de instanties. Ik heb een beeld van hoe hij 7 was. Hij is nu 2 jaar lang gegroeid en dat is gewoon ziek. Patrick geeft aan er liever niet over te praten met een camera erbij. Dat bemoeilijkt hem gewoon, maar hij heeft nu besloten om er niets meer van aan te trekken. Mensen moeten ook weten wie ik ben, en waar bepaalde frustraties vandaan komen. LauraB oppert een idee na aanleiding van gisteren en de afgelopen tijd waar je je positiviteit goed kwijt was, kort en bondig omschrijft waar je frustratie vandaan komt. Op een nette manier en delen met de groep. Het wil niet zeggen dat je daarmee alles goed kunt praten maar wel begrip mee krijgt voor frustraties en gedrag. En misschien lucht het voor jezelf ook wel op. Patrick vertelt nog even verder, elke keer als ik aan mijn kinderen denk denk ik aan de pijn. En voel ik pijn omdat ik één van mijn kinderen niet te lezen en te zien krijg. Daar zit hem de angel, en wat gebeurd er dan? Dan ga ik geen speelgoed meer maken om die pijn niet te voelen. Dat maakt waanzin waarmee een gigantische bom wordt gelegd onder mijn speelgoed verhaal. LauraB zegt zelf geen kinderen te hebben en volgens Patrick zit daar echt de boosdoener. LauraB was benieuwd of Patrick gehoord heeft wat ze als advies gegeven heeft. Patrick vat nog eens samen wat Laura gezegd heeft. Misschien dat het je helpt gaat LauraB verder, en probeer het een beetje los te laten.  Je maakt jezelf er kapot mee, daar kun je niets mee. Je moet een vader zijn waar hij trots op kan zijn. Maar dan zul je je anders moeten gedragen denk ik. Je kunt het beste er voor zorgen dat je groep je gaat begrijpen. Deel daarvoor je gevoelens en vertellen waar je frustratie vandaan komt. En waarom het zo is hoe je je soms zo gedraagt. Ik denk dat het jou oplucht en zij jou begrijpen. Patrick gaat antwoordt een manier te zoeken om het te delen. Het is misschien een idee om de laptop te pakken en een brief maak en deze vervolgens deel. Dan weten jullie het en komt het niet in de uitzending.