Shelley en Gerrit zitten in de Mongoolse tent wanneer de mannelijke bewoner oude brieven tevoorschijn haalt. Kijk, deze heb ik bewaard, zegt hij. De vrouwelijke bewoonster moet grinniken. Dat zijn leuke herinneringen, zegt ze terwijl ze de brief aanneemt. Strijden om haar. Ik heb het gevoel dat Shelley en ik best gaan klikken, leest ze voor. Shelley lacht en geeft toe dat het destijds erg leuk was. Maar nu is het niet meer leuk. Gerrit knikt, maar geeft aan dat dit grotendeels door haar komt. Moet je nagaan hoe verliefd ik op je was. Shelley lacht. Goede oude tijd. Zal er weer iets opbloeien tussen de twee?